Ruim 40 jaar was Rob de Haan creatief werkzaam in de textielbranche. Na zijn pensionering ontstond het verlangen om zelf kunstzinnig aan de slag te gaan. Hij koos voor het werken in brons; actief en vormend bezig zijn, een driedimensionaal, tastbaar object maken, het past hem als een jas. Juist die inspanning geeft hem rust. Daarbij wil hij alle stappen van het proces beheersen: het vormen van een beeld in was, het maken van een mal en alle nabewerkingen zoals frezen, slijpen, polijsten en patineren. 

 

De verschillende culturen en de lokale kunst die hij tijdens zijn reizen tegenkwam inspireren hem. Net als het werk van de grote meesters van de 20ste en 21ste eeuw. Kunstenaars die figuratief werkten, zoals Pablo Picasso, Ossip Zadkine, Karel Appel en Marino Marini. Maar ook de abstractie spreekt hem aan, onder meer in het werk van de leden van De Stijl of van Richard Serra.

Met in het achterhoofd de uitspraak van David Hockney - “Goede kunstenaars lenen niet. Die stelen” - probeert De Haan een eigen stijl te ontwikkelen. Zijn beelden blijven herkenbaar, maar vervolgens voegt de kunstenaar er een extra dimensie aan toe. Door te spelen met de proporties bijvoorbeeld, door te variëren in expressie en door te werken met verschillende patina’s die de kleur van de beelden bepalen. 

 

 

 

In Zuid-Afrika las Rob de Haan een tekst die hem op het lijf geschreven is:

 

“When you buy something from an artist, you’re buying more than an object.

You’re buying hundreds of hours of errors and experimentation. You’re buying moments of frustation and moments of pure joy. You’re not buying just one thing, you’re buying 

a piece of a heart, a bit of a soul......a small piece of someone else’s life.”